Romania and Moldova General

Podobnie jak inne pozycje cyklu wydawniczego Ossolineum poświęconego historii poszczególnych krajów i narodów, praca ta ma na celu zwięzłe przedstawienie dziejów jednego z nich — kraju i narodu rumuńskiego, od ich zarania po wiek XX. W przeszłości losy Rumunii i Polski przez kilka stuleci zazębiały się, a okresowo splatały ściślej, w sensie dobrym i złym, gdy terytoria państwowe rumuńskie i polskie graniczyły ze sobą na linii Dniestru. Lecz mimo tej bliskości geograficznej i powiązań historycznych dzieje narodu rumuńskiego i stosunków rumuńsko-polskich nie są u nas szerzej znane. Wpłynęła na to zapewne znaczna dla obydwu narodów i państw odmienność ich dróg rozwoju, rozmijających się pod niejednym względem w zakresie źródeł inspiracji, a także i w czasić. Ziemie rumuńskie znalazły się w znacznej części w obrębie świata antycznego, greckiego i rzymskiego. Później kultura rumuńska wzrosła w kręgu oddziaływania Konstantynopola i prawosławia, a kraj, podzielony między kilka organizmów państwowych, pozostawał od schyłku średniowiecza pod wzmagającymi się wpływami Turcji, następnie pod panowaniem tureckim. Polska w tych czasach przeżywała okres świetności i rozkwitu, utrzymując ścisłe związki kulturalne z Europą środkową i zachodnią. Natomiast wyzwolenie Rumunii z jarzma tureckiego i odbudowa rumuńskiego narodowego państwa przypadły na czasy, w których Polska upadła i uległa rozbiorom, a naród polski utracił niepodległość. Studium historii Rumunii jest jednak pouczające dla polskiego obserwatora. Pozwala spojrzeć nieco inaczej na stosunki polsko-tureckie czy polsko-węgierskie w przeszłości, a dzieje żywiołu rumuńskiego w Siedmiogrodzie, nasuwając pewne analogie czy podobieństwa z polskiego pogranicza etnicznego na zachodzie i na wschodzie, dają sporo do myślenia w tak istotnej w historii Polski kwestii narodowościowej.

Volumul contribuie la studiul istoriei romanesti prin descrierea si comentarea termenilor conceptelor si limbajelor selectate din textele juridice politice istoriografice literare si sociologice. In acest fel ideile si mesajele care au dominat gandirea politica in diverse perioade ale istoriei Romaniei moderne si contemporane devin mai accesibile. Contextualizarea fenomenelor cercetate a facilitat ipoteze de lucru incitante noi interpretari si concluzii temeinic argumentate. Resemantizarea unor concepte – acolo unde acestea sunt in relatie cu aspiratiile comunitar-civice de astazi – indica latura pragmatica a cercetarii. Teoria generala privind istoria conceptuala se imbina cu studiul de caz pe de o parte clarificand importanta unei Begriffsgeschichte romanesti iar pe de alta demonstrand cum demitizarea face posibila intelegerea mai obiectiva a trecutului.

O nouă carte a lui Lucian Boia. Şi, ca de fiecare dată, un subiect nou şi o privire altfel. Noutatea demersului explică interesul din ce în ce mai mare pe care îl stârnesc lucrările sale, şi nu numai printre cititorii români, ci şi în afara României – dovadă stând numeroasele traduceri în engleză, franceză şi germană, ca şi în maghiară, polonă sau bulgară. Recent, la Universitatea din Jena i s-a acordat de către Südosteuropa-Gesellschaft medalia „Konstantin Jireček“ pentru merite deosebite în domeniul cercetării istorice. „Lucian Boia a abordat în cărţile lui teme noi, pornind pe urma unor mituri rar supuse dezbaterii“, se spune în Laudatio rostită cu acest prilej.

Istorie și mit în conștiința românească este cea mai cunoscută carte a lui Lucian Boia, cel puțin printre cititorii români. Apariția ei, în 1997, a însemnat un adevărat șoc cultural și a deschis calea unor ample revizuiri istoriografice. Lucian Boia face distincția netă între istoria care a fost și diversele ei reprezentări, inevi­tabil adaptate, deformate și adesea mitificate, în funcție de perspectivele schimbătoare ale prezentului și îndeosebi de jocul ideologiilor. Istoria pe care o cunosc românii, în diversele ei variante, a fost marcată în primul rând de ideologia națională,apoi de comunism; de aici decurge necesitatea unei "decodări".

Очередной том серии подготовлен в рамках масштабного проекта “Народы и культуры”, реа­лизуемого сотрудниками Института этнологии и антропологии РАН совместно с учеными академи­ческих и университетских центров регионов Российской Федерации и стран СНГ Его выход в свет в год 650-летия образования Молдавского государства имеет большое общественное, культурное и символическое значение, знаменуя давнее сотрудничество народов и ученых Молдовы и Рос­ сии. Содержащиеся в книге сведения о среде обитания, этнической и этнополитической истории молдаван, молдавском языке, хозяйственной деятельности и занятиях, соционормативной и профессиональной культуре, семье и семейных отношениях, календарных обычаях и обрядах служат весомым вкладом в расширение горизонтов гуманитарного знания. В томе дается панорамно-кон­цептуальная характеристика роли государства и этничности в сохранении и развитии самобытно­сти молдавского народа.

Для этнологов, историков и широкого круга читателей.